زندگی نامه یوری گاگارین اولین فضانورد جهان

در برنامه «روسیه و نخبگانش» یک سلسله صحبت های را در رابطه به تئوریسین ها٬ مخترعین راکت های فضایی و همچنان دستگاه های فضایی داشتیم و امروز ما از فضانوردان نام آور اتحاد شوروی که سهم بارزی را در تحقیقات فضایی انجام دادند و هر یک لقب قهرمان اتحادشوروی را در یافت نمودند ٬ برایتان حکایت می کنیم٬ و در برنامه های آینده امید فرصت برابر شود تا از باقی فرزندان نام آور روسیه در عرصه فضایی صحبت های خود را ادامه خواهیم داد.
دوستان٬ در ۱۲ اپریل ۱۹۶۱ اولین انسان٬ یوری گاگارین در سفینه فضایی مشهور به « وستوک» به فضای خارج از مدار زمین دست یافت. این پرواز که صرف یک ساعت و ۴۸ دقیقه طول کشید٬ توانست پرواز های پیلوتی فضایی را افتتاح نماید.

بیوگرافی یوری گاگارین
گاگارین در نهم مارچ سال ۱۹۳۴ در خانواده دهقان بدنیا آمد٬ وی از جمله ۴ خواهر و برادر٬ فرزند سوم فامیل بود٬ طفولیت وی درجنگ دوم جهانی بسیار پرمشقت و فلاکت بار گذشت.درسال سپتامبر ۱۹۴۱٬ یعنی آوانیکه قوای فاشیست هیتلری به شوروی عمله نمود ٬ ګاګارین به مکتب رفت ٬ درست یک ماه بعد از آنروز قریه ایکه فامیل وی زندگی می کردند ٬ به تصرف المانی های فاشیست درآمد٬ درس ها درمکتب قطع گردید٬ فامیل گاگارین را المانی ها از خانه شان کشیدند٬ و ایشان مجبور شدند در زیرزمینی که بدست خود کندند٬ زندگی نمایند.
برادر کلان و خواهر وی را فاشیست ها به المان جهت کار جبری فرستادند٬ دو سال بعد قریه از تسخیر برآمد و گاگارین توانست دوباره به مکتب برود. بعد از ختم مکتب و تخنیکم در سال ۱۹۵۵ وی شامل مکتب هوایی شد. دوسال دیګر را گاگارین در قوای هوایی طیارات جیت سپری نمود ٬ درین هنگام حکومت شوروی تصمیم گرفت تا اولین فضا نورد را در پرواز به فضای خارج اتمسفیر زمین آماده بسازد. گاگارین از جمله پیلوتان جوان در مسابقه انتخابات کاندیدان فضانوردان نام خود را ثبت نمود ٬ یک هفته بعد وی را به مسکو جهت معاینات طبی دعوت نمودند٬ بعد از معاینات دقیق وی را جهت آموزش در عرصه تحقیقات فضایی فرستادند.

تعداد کاندیدان
تعدای کاندیدان به ۲۰ نفر میرسید٬ همه از جمله پیلوتان طیارات جیت بودند٬این انتخاب به امر کارالیوف مخترع راکت فضایی که در مورد وی در پروگرامهای قبلی برمانه علایده ای داشتیم٬ صورت گرفت٬ کرولیف معتقد بود که پیلوتان طیارات جیت قبلا آمادگی های لازم پیلوتی را دارند و کار را در عرصه تربیه شان آسانتر می سازد. انتخابات گروپ اول به اساس پرارمتر های صحی٬روانی و بعضی دیګر خصوصیات افسران صورت گرفت.یعنی سن شان باید بین ۲۵-۳۰سال باشد ٬ قد شان از ۱۷۰ سانتی متر و وزن شان بیشتر از ۷۰-۷۲ نباشد٬ عکس العمل بسیار سریع و مقاومت فزیکی قوی داشته باشند.وزن و قد بخاطری مطرح بود که سفینه « وستوک» از لحاظ این پارامتر ها معاسبه ګردیده بود. دوستان در آنوقت برای حاکمیت حالت احتماعی و تفکر سیاسی کاندیدان هم بسیار مهم بود ٬ از جمله بیست پیلوت ۶ نفر آن انتخاب گردید٬ کرالیف٬ که مسوًلیت مستقم این پرواز هارا داشت ٬ بسیار عجله می کرد ٬به خاطریکه امریکایی ها علان نمودند که در ۲۰ اپریل ۱۹۶۱ شخص خود را به فضا میفرستند٬ بدین اساس تصمیم ګرفته شد که پرواز فضانورد شوروی از ۱۱-۱۷ اپریل ٬ یعنی حداقل سه روز پیش از امریکاییها اولین پرواز را انجام دهد. انتخاب در موردی اینکه کدام یک از کاندیدان پرواز نماید ٬در دقایق اخیر پرواز صورت ګرفت ٬این شخص یوری گاگارین بود و گرمن تیتوف به حیث دوبلاژ (احتیاطی) وی تایین گردید. ۸ اپریل ۱۹۶۱ جلسه بسته کمسیون دولتی دایر گردید و در آن نام اولین فضانوردی که باید در بلندی ۱۸۰-۲۳۰ کیلومتر از سطح زمین قرار گیرد و با یک بار چرخش بدور زمین در ظرف ۱ ساعت و ۳۰ دقیقه دوباره به زمین مراجعت نماید٬ اعلان گردید.
مقصد از این پرواز امکان موجودیت انسانها در فضای خارجی با وسایل مخصوص ٬ امتحان سامان حالات فضایی سفینه ٬ امتحان ارتباط سفینه با زمین ٬ امتحان ازمطمین بودن وسیله ایکه به کمک آن فضانورد موفقانه بزمین برمیگردد و طبعاً حالت مزاجی خود فضانورد بود. قسمی که قبلا گفتم ۱۲ اپریل سال ۱۹۶۱ ساعت ۹بجه و ۷ دقیقه به وقت مسکو از بایکانور راکت اززمین بلند شد و ګاګارین صدا نمود поехали!) (یعنی«رفتیم ». این حرف ګاګارین بعد ها ورد زبانها شد و در تاریخ پرواز های فضانوردی ثبت ګردید. در مدارزمین ګاګارین تجارب بسا ساده ایرا انجام داد: خورد ٬نوشید ٬ یاداشت های توسط قلم پنسل نوشت. وقتی که پنسل را پهلوی خود ګذاشت٬ ناګهان متوجه ګردید که پنسل سر به خود در فضا پرواز می کند. از این جاه بود که ګاګارین نتجه ګیری نمود ٬ که پنسل و دیګر اشیای ضروری را باید با خود بسته نماید. وی همه احساسات ٬ حواس و مشاهدات خود را در تیپ ثبت نمود.
تا این پرواز معلوم نبود که انسان در فضای خارجی چه احساس روانی دارد٬ به این خاطر تدابیر وقایوی لازم در نظر گرفته شده بود که اگراولین فضانورد عصاب را از دست بدهد٬ باید عملکرد و بی اراده گی وی در پرواز بی تاثیر باشد.یعنی پرواز بدون اراده وی صورت گیرد ٬ برای اینکه خود وی قادر به اداره پرواز باشد ٬صرف در صورتی امکان پزیر بود که کاملا عقل سلیم داشته باشد٬ درین صورت باید بتواند خود پاکت سر بسته را باز نماید و از بین آن کاغذ را بگیرد ٬ که در آن کود یا شفر مخصوص نوشته شده بود و این کود را در سیستم اداره ثبت نماید و در آن صورت عقل سلیم داردو می تواند ادراره پرواز رابدست گیرد.

بازگشت سفیه
باید گفت که بازگشت سفیه آنقدر که توقع می رفت بی خطر نبود ٬ حالات غیر قابل پیشبینی بوجود آمد ٬ که باعث فشار عظیم در وجود فضانورد ګردید٬ و بعد از اینکه داخل اتموسفیر زمین شد٬ پوش راکت در ګرفت ٬ در شیشه های کابین پیلوت مایع آهن سر کرد ٬ خود کابین پیلوت شروع به درز کردن کرد. در فاصله ۷ کیلومتری از سطح زمین ګاګارین مجبور شد از کابین پرتاب نماید که بدین اساس فضا نورد و کپسول سفینه بصورت علایده بواسطه پراشوت ها بزمین پاهین شدند٬ دیګر اینکه بعد از پرتاب از کابین باید نل مخصوص ایکه برای فضانورد هوادر وجود اش میرسید و باید اتومات باز میشد ٬ باز نشد٬ بناً هیچ نمانده بود که ګاګارین از نفس بماند ٬ اخرین پرابلم در نشست و یا تماس وی به زمین این بود٬ که کجا بشیند ٬ وی ممکن بود که در یخ های دریای والګا بشیند ٬ اما وی توانست جهت را تغییر بدهد و در ۱٬۵ تا ۲ متر از ساحل دریا بنشیند.در محل نشست وی برایش اولین مدال را اعطا نمودند. که این بعدآاین به عنعنه مبدل شد و برای سایر فضانوردان نیز حین نشست شان به زمین تا به حال اعطا می گردد. بعد از دو روز در ۱۴ اپریل گاگارین بزرګ ترین لقب را به عنوان «قهرمان اتحادشوروی» دریافت نمود. گاگارین همچنان مبلغ ۱۵ هزار ربل بخششی٬ موتر والګا٬ اپارتمان ۴ اطاقه در محل کارش با تمامی فرنیجر و وسایل اش و تعدادی زیادی تحایف دیګر را از طرف دولت بدست آورد. وی همچنان لقب افتخاری باشنده بسیاری از شهر های شوروی و کشور های مثل بلغاریا٬ یونان٬ قبرس٬فرانسه٬ چکوسلواکیا را بدست آورد. اولین پرواز فضایی توجه عظیم کشور های جهان را جلب نمود و شخص خود ګاګارین به یک شخصیت جهانی تبدیل ګردید. به دعوت کشور ها و سازمان های خارجی وی به تقریبآ۳۰کشور جهان از جمله افغانستان سفر نمود. در سالهای بعد ګاګارین وظایف بزرګ سیاسی و اجتماعی را انجام داد ٬ وی تحصیل دراکادمی مشهور نظامی به نام ژوکوف را انجام داد و در مرکز پرواز های فضایی اتحاد شوروی وظیفه انجام میداد٬ آمادګی پرواز دیګر را ګرفت٬ اما بعد از ۷ سال پرواز به فضا در ۲۷ مارچ سال ۱۹۶۸ وی در هنګام پیلوتی در تطبیقات طیاره جدید جدید شوروی «میګ ۱۵» بود ٬ جیت سقوت نمود و ګاګارین جان خود را از دست داد. تا به حال حلت و واقعه این حادثه تا اخیر معلوم نیست.

چند فکتور جالب از پرواز گاگارین
اولین پرواز گاگارین تا زمان حرکت اش محرم بود و در مطبوعات نشر نشده بود. تا این وقت به نام وی کسی آشنا نبود و عکسهای که از پرواز وی حکایت می کنند ٬ در اصل در آوان پرواز عکس برداری نشده٬ بلکه پسانتر از آن صورت ګرفته ٬بصورت اخص به مقصد از ساختن فلم ګاګارین پسانتر این عکس ها و فلم ها ازګاګارین ګرفته شده بود.
پیش از پرواز حکومت شوروی قبلا سه خبر را از طرف آژانس خبررسانی تاس ثبت نموده بود٬ بدون از پرواز موفقانه انسان به فضای خارج یا کوسموس ٬همچنان قبلا یک خبر « تراژیدی» را نیز در صورت ایکه اګر فضانورد موفقانه بزمین بر نګردد٬ ثبت نموده بودند. این اخبار در پاکت های خاص ٬قبلا چاپ شده با نمرات ۱٬۲٬۳ به رادیو٬ تلویزون و تاس فرستاده شده بود٬ با قومانده قصر کریملن صرف آن پاکت باز می شد که نمبر اش رادر ۱۲ اپریل ۱۹۶۱ ذکر می کردند. و دو پاکت دیگر سربسته باید فورآ نابود می ګردید.
دیگر اینکه بخاطر مرگ گاگارین در تمامی شوروی ماتم ملی اعلان ګردید (این اولین باری بود که بدون مرګ رهبر کشور چنین ماتم اعلان ګردید) ٬ به نام اولین فضانورد بعضی ازمناطق٬ سرک ها و شهرها یادشد ٬(بشمول شهر اصلی اش)٬ و همچنان در بسیاری از شهر های دنیا تعدادی زیادی از مجسمه های ګاګارین نصب ګردید.
دومین فضانورد در جهان که مدار فضا پرواز نمود ګِرمن تیتوف بود٬ وی همزمان با یوری ګاګارین تمرینات فضایی را انجام داد و قسمی که قبلا اشاره نمودم در اولین پرواز فضایی ګاګارین تیتوف فضانورد احتیاطی بود ٬ وی نیز در سال ۱۹۶۱ پرواز نمود که یک شبانه روز از ۶-۷ اکست در سفینه فضایی «وستوک-۲ » دوام کرد. تیتوف ۱۷ بار بدور زمین چرخید ٬ که مجموعآ ۷۰۰ هزار کیلومتر طول این پرواز را تشکیل میداد٬ که بیشتر از فاصله زمین تا مهتاب است. وی در جریان این پرواز ۲۶ سال عمر داشت ٬ که تا به حال جوانترین فضانورد دنیا در تاریخ محسوب می گردد.

هدف پرواز
هدف این پرواز٬تحقیقات در رابطه به اقامت درازمدت انسان در فضای خارج و همچنان قدرت کاری انسان در فضا درحالت معلق بود. آژانس خبر رسانی تاس همواره معلومات بدست آورده را در زمینه از طریق تمامی رادیو های روسیه به نشر میسپرد. شورای عالی شوروی به پاس خدمات ارزنده ای تیتوف در عرصه تحقیقات فضایی «لقب قهرمان شوروی » و مدال های عالی دولتی را اعطا نمود. وی همچنان نشانها و مدال های کشور های ویتنام٬ بلغاریا٬جاپان٬ اندونیزیا٬ یوګوسلاویا را بدست آورد. وی در طول عمر خود خدمات ارزنده ای در مقامهای بلند سیستم فضایی اتحادشوروی انجام داد ٬ متاسفانه در سال ۲۰۰۰در اثر سکته قلبی وفات نمود.
در سال ۱۹۶۲ سفینه فضایی «وستوک-۳» و «وستوک-۴» اولین بار به فضا پرواز دستجمعی نمودند. در«وستوک-۳» نیکولایوف اندریان ګریګوریویچ فضانورد سوم شوروی دو بار لقب قهرمان شوروی را نسبت خدمات اش در عرصه فضایی دریافت نمود٬ وی اولین فضانوردی بود که در مدار زمین بدون لباس مخصوص فضایی (اسکافاندر) کار نمود و اولین فضانوردی بود که در تطبیقات نظامی در فضا شرکت نمود. همزمان با سفینه «وستوک —۳ » در فضا «وستوک —۴» با پیلوتی فضانورد پاپوویچ پاول رومانویچ نیز قرار داشت که از طریق مخابره رادیویی با هم در تماس بودند و در زمین قادر شدند که اولین بار مستقیمآ تصاویر فضانوردان را در تلویزیون نشان دهند. در پرواز فضانوردان از چوکی های خود برای اولین بار خارج شدند و بشکل آزاد در حالت عدم قوه جاذبه در کابین خود شنا کردند٬ یکی از وظایف شان تطبیقات نظامی بود ٬ هدف آن بود که چطور می توان قمرمصنوعی دشمن را تصاحب کرد؟ دیګر اینکه ایشان ریکورد جدیدی اقامت در فضا را قایم نمودند که ۹۴ ساعت و ۲۲ دقیقه طول کشید.

پرواز اولین زن به فضا
۱۶ جون سال ۱۹۶۳ در سفینه «وستوک-۶» به فضا اولین زن دنیا از شوروی ولانتینا تریشکوا به تنهایی پرواز نمود. تا زمان ایکه تریشکوفا به تیم فضانوردان نبود٬ وی در فابریکات طیر سازی و تکه بافی کار میکرد ٬ اما همزمان از سال ۱۹۵۹ در کلوب پراشوت ها شامل بود و ۹۰ پرتاب پراشوتی را انجام داده بود. از سال ۱۹۶۲ برای کرولیوف رییس مرکز پرواز های فضایی مفکوره ای خلق ګردید که باید پرواز زنان را در فضا امتحان کردودر صدد پیداکردن کاندید برآمدند٬ شرایط آن را طرح ریزی نمودند. کرولیوف ګفت که فضا نورد زن باید پراشوتیست باشد و سن اش پاهین تر از ۳۰ سال باشد ٬ قدش تا ۱۷۰ سانتی متر باشد و بشتر از ۷۰ کیلوګرام وزن نداشته باشد. از صدها کاندید صرف ۵ زن را انتخاب نمودند٬ که یکی از آنها ولانتینا ټریشکوفا بود. ایشان در زمین تمرینات فضایی را انجام دادند و اینکه چرا از جمله ۵ دختر تریشکوفا را انتخاب نمودند٬ وی برعلاوه ایکه تمامی تمرینات بسا صقیل را در زمین٬ موفقانه انجام داد ٬ درآن وقت شرایط زندګی اجتماعی فضا نوردان نیز در نظر گرفته میشد وی چون از خانواده ای کارکر بود ٬ پدرش در جنګ روسیه و فینلند از دنیا رفت ٬ در آن وقت تریشکوفادو ساله بود و مهمتر از همه وی در فعالیت های اجتماعی سهم ارزنده داشت. پرواز فضایی تریشکوفا تقریبا سه شبانه روز دوام نمود ٬ در وقت پرواز تریشکوفا نتوانست سفینه رااداره بکند٬ ریژیم اتومات سفینه فعال شد و توانست که به مسیر اصلی اش سمت دهد و بزمین پاهین شد. به نظر داکتران٬ زنان فشار عظیم پرواز های فضایی را مشکل تر تحمل میکنند. با وجود همه ترشکوفا ۴۸ بار بدور زمین چرخید و تقریبا۳ شبانه روز را در فضا سپری نود و از سطوع زمین عکسبرداری نمود. نظر به ګفته های فضانورد دیګر زن مارینا پاپوویچ بعد از پرواز تریشکوفا ٬ سرګی کرولیف که مسوًلیت پرواز ها را بدوش داشت ګفته بود ٬ که تا وقتی من زنده استم دیګر یک زن به فضا پرواز نخواهد کرد.پرواز دیګر زن شوروی سیوتلانا سوویستسکوی بعد از ‍۱۹ سال در سال ۱۹۸۲ صورت ګرفت در حالی که کرولیوف در سال ۱۹۶۶ از دنیا رخت بست.
در روز پرواز ٬ تریشکوفا به فامیل خود دروغ ګفته بود که ګویا وی به مقصد مسابقات پراشوتی سفر دارد ٬ و فامیل اش از پروازتریشکوفا به فضا از طریق رادیو خبر شدند. و از پرابلم هایش در پرواز فضا تریشکوفا صرف بعد از ۴۰ سال حکایت نمود بخاطریکه کرولیوف ریس پرواز ها از وی خواهش کرده بود که خاموشی اختیار نمایید و به کسی در مورد حکایت ننماید.

قایم نمودن ریکورد
بعد از این پرواز ها ٬از سال ۱۹۶۴ سفینه های نوع «وسخود» استفاده صورت گرفت که این سفینه گنجایش چند فضانورد را داشت ٬بلندی پرواز آنها تا ۴۰۸ کیلومتر میرسید و ۵۳۲۰ تن وزن را همراه داشت. این سفینه ها ریکورد نو جهانی را قایم نمودند.
در سال ۱۹۶۵ فضانورد دیگر شوروی الکسی لیونوف ریکورد جدیدیرا قایم نمود٬ وی در سفینه جدید شوروی «وسخود —۲» وظیفه گرفت تا از سفینه در فضا خارج ګردد. وی با سکافاندر مخصوص توانست که سفینه را ترک نموده به فضای خارج بیرون شود و تا ۵ متر از آن دور ګرددو کمره فلمبرداری را روشن نموده ٬توانست از خارج سفینه فلبرداری نماید و دوباره داخل سفینه ګردد ٬ این عمل وی مستقیما به زمین از طریق تلویزیون نشان داده شد. الکسی لیونوف تابه حال حیات دارد و از صحت و سلامتی خوبی برخوردار است.

اولین وسل دو سفینه در فضا
در سال ۱۹۶۹ پیشرفت بزرگی در تطبیقات فضایی صورت گرفت ٬ دو سفینه ای فضایی «سویوز-۴ » و «سویوز-۵» با هم در فضا وسل گردیدند. و اولین بار در فضای آزاد توانستند ازیک سفینه به سفینه دیگر انتقال نمایند. این انتقال نوع از امادګی برای پیاده شدن فضانوردان در مهتاب شمرده میشد.
دوستان در سال ۱۹۷۳ اولین بار فضانوردان روسی و امریکایی پرواز همزمان را انجام دادند٬ که یک ماه طول کشید و در سال ۱۹۸۰ پرواز فضانوردان نیم سال طول کشید.
در سال ۱۹۸۲ فضانورد زن از شوروی سویتلانا سویتسکایا در در جمع فضانوردان شرکت نمود و در سال ۱۹۸۴ وی اولین زن فضانورد بود که خارج از سفینه در فضای آزاد برآمد و دوبار لقب «قهرمان تحادشوروی» را کسب نمود. قبل از آن وی عضو تیم پراشتیست های شوروی بود که سه بار ریکورد جهانی را در پرتاب های جهانی پراشوت دریافت نموده بود٬ ۱۸ بار ریکورد پیلوتی را در پرواز جیت ها ریاکتیف بدست آورده و تا به حال وی نیز حیات دارد ٬ به حیث استاد در انسیتوت هوای مسکو به محصلین لکچر می خواند.

​