کرستین می گوید:- "در اساطیر یونانی، یک شخصیت مانند این به نام سیزیف وجود دارد. این داستان یک مرد است که از اوامر خدایان سرپیچی می کند و رنج و مشقت را هم تحمل می کند. مجازات سیزیف این است که هر روز یک سنگ بزرگ را باید به کوه بالا کند. این سنگ در هرشب دوباره رول خورده به پایین میرود و سیزیف بیچاره باید دوباره و دوباره این سنگ را به کوه بالا کند و به همین ترتیب هر روز باید او این کار را انجام بدهد. در کل اوضاع این قسم بد نیست، اما بسیاری از پولیس ها در آلمان از احساس مشابه برخوردار می باشند. آنها مجرم را بازداشت می کنند و به محاکم می سپارند، اما پس از مدتی مجرم رها می شود و دوباره مرتکب جرم می شود. همکاران ما بارها و بارها از چنین شرایطی به ما گزارش می دهند و به نظر می رسد، که در آنجا هیچ چیز رخ نداده است. و این منجر به دلسردی در میان همکاران ما می شود".
بادن وورتمبرگ رئیس اتحادیه کارگری پولیس می گوید:- "پولیس ها از مقامات قضایی می پرسند که چرا مجرم را رها کردید در صورتیکه برای بازداشت آنها سند وجود داشت و مقامات قضایی یک دلیلی می آورند که به این دلیل ما آنها را رها کردیم. برای همین بسیاری از همکاران ما نمی توانند این را درک کنند". صحبت در باره یک مجرو م یک گروه خاص نیست، بلکه صحبت در باره مجرمان به طور کلی می باشد.
"این اتفاق با بدماش های که از شمال افریقا و یا در مورد مسابقات فوتبال رخ می دهد. دلایل که جنایتکاران به سادگی و بدون جزا آزاد می شوند این همان مشکل پولیس است. دفتر دادستان و قوه قضائیه می خواهد با پرسنل کم و به درستی این موارد را اداره کند". بنابراین اگر کارکنان بیشتر در ارگانهای قضایی کرا می کردند می شد، که جنایات «کوچک» را هم مورد بررسی دقیق تر قرار داد.
علاوه بر این، باید قوانین موجود را در کل تغییر داد و این چیزیست که به ندرت اتفاق می افتد. کرستین می گوید:- "این طور نیست که همیشه حداقل مجازات برای مجرمان در نظر گرفته شود، بلکه حداکثر مجازات همچنین وجود دارد. ما اغلب به این تصور هستیم که دادگاه ها همیشه کمترین مجازات را برای مجرمان در نظر می گیرند". می توان گاهی اوقات جملات را با جهت گیری و طرف دیگر آن تحمیل کرد. نمونه هایی از بایرن اثر بازدارنده خود را نشان داد. کاهبرداران می گویند:- "از این پس ما در آنجا نمی رویم، در آنجا مجازات شدیدتر است".
